Ο Erwin Schrodinger έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη δημιουργία και την ανάπτυξη της κβαντικής μηχανικής. Η περίφημη κυματική του εξίσωση αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα της συγκεκριμένης θεωρίας και εξασφάλισε στον Schrodinger μια περίοπτη θέση στην ιστορία της φυσικής. Στην καταπληκτική ευρύτητα του πνεύματος του οφείλεται η μεγάλη του δημιουργικότητα. Ασχολήθηκε εκτός από την κβαντική μηχανική και θεωρία με την ηλεκτροδυναμική, τη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων και των κοσμικών ακτινοβολιών, τη στατιστική μηχανική και τη θερμοδυναμική, τη γενική θεωρία της σχετικότητας και την κοσμολογία και τέλος διεξήγαγε πρωτοπόρο διεπιστημονική έρευνα στη βιολογία. Δεν παρέλειψε να συγγράψει, όπως και ο Heisenberg, εργασίες πάνω στη φιλοσοφία των φυσικών επιστημών. Η ευρύτητα του πνεύματος καθώς και οι φιλοσοφικές ανησυχίες του, τον οδήγησαν στην μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών αλλά και Ανατολικών Θρησκειών. Μελέτησε βαθιά την παγκόσμια λογοτεχνία και σπούδασε πολλές γλώσσες μεταξύ των οποίων και Αρχαία Ελληνικά. Έτσι δεν προξενεί εντύπωση το γεγονός πως μελετούσε τα κλασικά συγγράμματα στη γλώσσα που γράφτηκαν. Συγχρόνως καταγίνονταν με την τέχνη της γλυπτικής σε πηλό και έγραφε ποίηση, έτσι με την τεράστια πολυμάθεια του και την ενεργητικότητα του προκαλούσε τον θαυμασμό στους συγχρόνους του.
Τα μεγάλα γεγονότα της εποχής του, τους δύο παγκόσμιους πόλεμους μαζί με την επανάσταση της επιστήμης, τον επηρέασαν βαθιά. Εξαναγκάστηκε λόγω των δημοκρατικών φρονημάτων του, να μεταναστεύει συνεχώς την μαύρη εποχή του χιτλερισμού στην Ευρώπη. Ο Erwin Schrodinger γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου του 1887 στην Βιέννη, μια πόλη που εγκατέλειψε σχετικά νωρίς και την ξαναβρήκε στα τελευταία του χρόνια. Οι γονείς του, ευκατάστατοι και μορφωμένοι, του είχαν όχι μόνο ιδιωτικούς δασκάλους στο σπίτι αλλά συνέβαλαν και αυτοί στη μόρφωση του μέχρι τα έντεκα χρόνια του. Εισήλθε πανηγυρικά στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, όπου διδάχθηκε μαθηματικές μεθόδους της φυσικής από ένα νεαρό φυσικό αλλά με λαμπερό μυαλό, τον Friedrich Hasenhorl, μαθητή του Boltzmann. Ο Schrodinger αφού πήρε το διδακτορικό του στη φυσική έγινε καθηγητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο, ασχολούμενος με τη μελέτη της κλασικής φυσικής, της κίνησης Brown, της θεωρίας σφαλμάτων και προπάντων με την κβαντική φυσική. Παρέμεινε εκεί μέχρι τον Α! Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά έφυγε για την Ιταλία αλλά αργότερα πήγε σαν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Czernowitz. Επιστρέφει για λίγο στην Βιέννη όπου παντρεύεται και γίνεται βοηθός του Max Wien, αλλά όταν του προσφέρεται μια θέση στην έδρα της θεωρητικής φυσικής στη Ζυρίχη αναγκάζεται το 1921 να φύγει εκ νέου από τη Βιέννη. Ενδιάμεσα δούλεψε στην Στουτγάρδη και το Μπρεσλάου. Γίνεται φίλος με πολλούς συναδέλφους του, ανάμεσα στους οποίους ο Hermann Weyl και Peter Debye. Τα έξι του έτη στη Ζυρίχη ήταν τα πιο παραγωγικά στην καριέρα του, όπου εκεί ξεκίνησε την πιο γνωστή του εργασία στην κυματομηχανική.
Ο Schr?dinger άρχισε να σκέπτεται να εξηγήσει την κίνηση ενός ηλεκτρονίου σε ένα άτομο με τη βοήθεια ενός κύματος. Την αφορμή του την έδωσε ο Γάλλος φυσικός Louis de Broglie όταν ανέπτυξε την ιδέα ότι ο κυματο-σωματιδιακός δυϊσμός του φωτός (που την ανέπτυξε ο Einstein για να εξηγήσει το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο) επιβαλλόταν να επεκταθεί και στα υλικά σωματίδια. Σύμφωνα με τον de Broglie, κάθε σωματίδιο που διαθέτει ενέργεια και ορμή μπορεί να χαρακτηριστεί μέσω μιας συχνότητας ταλάντωσης και ενός μήκους κύματος. Ο Schr?dinger άντλησε λοιπόν αυτή την ιδέα του κύματος και το 1926 δημοσίευσε μια σειρά εργασιών με τον γενικό τίτλο "Η κβάντωση ως πρόβλημα ιδιοτιμών", στις οποίες έθετε σε γερά θεμέλια τη μυστηριώδη μέχρι τότε θεωρία της κυματομηχανικής. Η κυματομηχανική του και ειδικά η περίφημη εξίσωση Schrodinger, καθιερώθηκε από τότε ως ένα από τα κλασικά έργα της Κβαντικής Φυσικής, που διδάσκεται σε όλα τα πανεπιστήμια αλλά και στα σχολεία. Η θεωρητική αυτή εξήγηση των ηλεκτρονίων σε ένα άτομο του Schrodinger, ήταν η δεύτερη που δόθηκε. Είχε προηγηθεί η θεωρία πινάκων του Werner Heisenberg το 1925. Ο Schrodinger αργότερα βρήκε πως μπορεί να εκφράζονται διαφορετικά όμως υπάρχει ισοδυναμία των δύο θεωριών για την ερμηνεία των φυσικών ιδιοτήτων των ατόμων. Όμως πολλοί επιστήμονες προτιμούν να δουλεύουν με την εξίσωση του παρά με αυτή του Heisenberg λόγω της μαθηματικής στρυφνότητας που αυτή έχει.
Η έννοια όμως της πιθανότητας που έφερνε η εξίσωση του, δεν του άρεσε κατά βάθος, όπως και σε πολλούς άλλους φυσικούς της εποχής του. Αφιέρωσε λοιπόν μεγάλο μέρος της μετέπειτα σταδιοδρομίας του για να διατυπώσει τις φιλοσοφικές αντιρρήσεις στο δρόμο που είχε ακολουθήσει η κβαντομηχανική, στην οποία συνέβαλε αρκετά για την πρόοδο της. Το 1927 προσφέρθηκε στον Schr?dinger η πιο τιμητική θέση στην καριέρα του. Αντικατέστησε τον Max Planck, όταν αυτός αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Παρόλο που ο Schrodinger δεν άντεχε να αφήσει τις αγαπημένες του Άλπεις για την πολυπληθή πόλη, δέχθηκε, Ήταν μια από τις πιο θαυμάσιες περιόδους διδασκαλίας, αλλά συνέπεσε με την άνοδο των Ναζί στη Γερμανία. Τότε ήταν που είδε πολλούς αξιόλογους συναδέλφους του να απολύονται λόγω της Εβραϊκής καταγωγής τους, και έτσι αποφάσισε να φύγει από τη Γερμανία το 1933, τη χρονιά που έγινε Καγκελάριος ο Χίτλερ. Πήγε τότε στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και μάλιστα στην πρώτη εβδομάδα διδασκαλίας έμαθε πως πήρε το βραβείο Nobel φυσικής μαζί με τον Paul Dirac.
Μετά τρία έτη στην Αγγλία, πήγε πάλι στην Αυστρία αλλά όταν το 1938 αυτή προσαρτήθηκε στην Γερμανία, έφυγε πάλι για το Δουβλίνο, όπου ο Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας ο Eamon de Valera, που ήταν μαθηματικός, τον προσκάλεσε για να αναλάβει το νεοϊδρυθέν Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών. Όλη αυτή την περίοδο ο Schrodinger συνέχισε την έρευνα του και δημοσίευσε πολλές εργασίες για διάφορους τομείς. Π.χ. την ενοποίηση της βαρύτητας με τις άλλες δυνάμεις (ηλεκτρομαγνητισμό), την ατομική φυσική κλπ. Δημοσίευσε τότε ένα μικρό αλλά φοβερό βιβλίο, κλασικό ως τις ημέρες μας, το "What is Life?" (1944).
Άλλα του έργα είναι "Η φύση και οι Έλληνες" (1954), όπου εκφράζεται από τη μια ο θαυμασμός του για τους Αρχαίους Έλληνες και από την άλλη ο σκεπτικισμός του για το ρόλο της επιστήμης στην γνώση των μυστηρίων της ανθρώπινης ύπαρξης. Στο βιβλίο "Η άποψη μου για τον Κόσμο" (1961), εκφράζεται η μεταφυσική αντίληψη του Schrodinger η οποία ταιριάζει με τον μυστικισμό της Βεδάντα. Ο Schr?dinger παρέμεινε μακριά από την πατρίδα του επί 17 έτη, συχνά στρεφόμενος σε φιλοσοφικά ζητήματα γύρω από τη φυσική και τις σχέσεις της με άλλα πεδία. Το 1956, και μετά την ξένη κατοχή της πατρίδας του, έφυγε από το Δουβλίνο για την Βιέννη. Στις 4 Ιανουαρίου 1961 πέθανε στην αγαπημένη του πόλη, μετά από μια μακρά περίοδο αρρώστιας κοντά στα αγαπημένα του πρόσωπα
ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΒΑΝΤΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ
http://users.sch.gr/apouliassis/Quantum%20Mechanics/schrodinger.htm
Η αγάπη του Erwin Schrodinger για τον αρχαίο κόσμο και την φιλοσοφία
Εκτός από τον επιστήμονα, υπήρχε και μια άλλη όψη της προσωπικότητάς του, η οποία κινούνταν παράλληλα όλο αυτό το διάστημα και κάποια στιγμή εκφράστηκε σε όλο το μεγαλείο της.
Ο Schrodinger από πολύ νεαρή ηλικία έτρεφε μια ιδιαίτερη αγάπη για τον αρχαίο κόσμο και κυρίως για τον ελληνικό. Από την εποχή των γυμνασιακών του χρόνων αυτή η αγάπη γίνεται όλο και πιο εμφανής. Κυρίως ένοιωθε μια μεγάλη έλξη για την Προσωκρατική Φιλοσοφία. Έτσι, όλα αυτά τα χρόνια, παράλληλα με τη φυσική επιστήμη ασχολιόταν με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Επίσης, αναζήτησε την αλήθεια και σε άλλες πολιτισμικές μορφές. Μια μεγάλη φάση φιλοσοφικού στοχασμού έρχεται στα 1917-1918 κι εκφράζεται με σημειώσεις πάνω στη μη-δυαδική μεταφυσική της Ινδίας. Αργότερα, το 1932, μια εργασία του αναφέρεται στην αρμονία που υπάρχει μεταξύ των ελληνικών ναών και της Ευκλείδειας γεωμετρίας και αντιπαραβάλει την κλειστή ζώνη των περιστυλίων ενός ναού με τα παράδοξα του απείρου που αναφέρει ο Ζήνων ο Ελεάτης.
Στις αρχές του 1948, αρχίζει να κάνει κάποιες διαλέξεις στο πανεπιστήμιο του Δουβλίνου και του Λονδίνου με θέμα την Προσωκρατική Φιλοσοφία. Ο σκοπός αυτών των διαλέξεων ήταν η ελπίδα για μια καλύτερη κατανόηση της σύγχρονης εικόνας του κόσμου και κατά συνέπεια και της σύγχρονης Φυσικής. Οι διαλέξεις αυτές κατέληξαν στη συγγραφή ενός βιβλίου με τίτλο «Η Φύση και οι Έλληνες». Μετά απo αυτές τις διαλέξεις το πάθος του για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις. Ο προβληματισμός του πάνω στη συνύπαρξη μέσα στο έργο του Στράτωνα από τη Λάμψακο μίας ατομιστικής αντίληψης της ύλης και μιας θεωρίας για τα ηχητικά κύματα, τον οδηγεί σε μια διαχρονική προσέγγιση των σύγχρονων διλημμάτων που γεννά η δυαδικότητα κύματος σωματιδίου.
Από το σημείο αυτό η έρευνα του Schrodinger αλλάζει κατεύθυνση. Ενώ στην αρχή ήταν μια απόπειρα για να ξεθάψει την αρχή, τώρα αναζητά την πηγή και την προέλευση. Ο ίδιος αναφέρει «Η αυθεντική κατανόηση δεν επιτυγχάνεται με μακροσκελείς συλλογισμούς αλλά με μια αστραπή αποκάλυψης την οποία συμβολίζει άριστα η Παλλάδα που αναπηδά πάνοπλη μέσα από το κρανίο του πατέρα της».
Απo αυτή τη γραμμή σκέψης προκύπτουν δύο εργασίες με θέμα: «Πνεύμα και Ύλη» και «Η αντίληψή μου για τον κόσμο».
Μέσα απo αυτή την προσπάθεια ένιωσε την ανάγκη της ένωσης και της κατάλυσης της διαμάχης μεταξύ Θρησκείας και Επιστήμης. Είδε ότι αυτή η διαμάχη δεν υπήρχε πάντα κι αναζήτησε στο παρελθόν την ένωση, φτάνοντας στις απαρχές της Φιλοσοφίας. Τα δύο τείχη της Θρησκείας και της Επιστήμης άρχισαν να χαμηλώνουν, καθώς ταξίδευε πίσω στο χρόνο και να εξαφανίζονται μέσα σε αυτό που ονομάζουμε φιλοσοφία. Είναι η Φιλοσοφία που γεννά και τα δύο. Έτσι εξέθεσε την ελληνική φιλοσοφία ως πρότυπο. Τη φιλοσοφία πριν από τη γέννηση του εγκιβωτισμού και των στεγανών. Για εκείνον ήταν ιδεώδες εκείνο που συνέβαινε εκείνη την εποχή. Για παράδειγμα, ένας μαθητής από τη σχολή των Αθηνών μπορούσε να ταξιδέψει στα Άβδηρα (δηλ. σήμερα να ταξιδέψει από το ένα πανεπιστήμιο στο άλλο), να τον υποδεχτεί εκεί ο Δημόκριτος, κι ο μαθητής να του θέσει ερωτήματα τόσο σχετικά με τη συμπεριφορά των ατόμων όσο και σχετικά με την ηθική συμπεριφορά, χωρίς ο δάσκαλος να τον αποπέμψει για οποιοδήποτε από αυτά. Σήμερα, όμως, πόσο πιθανή είναι μια τέτοια συζήτηση πάνω σε ετερόκλητα θέματα μεταξύ ενός φοιτητή κι ενός καθηγητή; Ωστόσο υπάρχουν νέοι με ποικιλία τέτοιων ερωτημάτων.
Ο Schrodinger αντιλήφθηκε ότι το Ιδεώδες της Φιλοσοφίας είναι εκείνο που δίνει νόημα σε αυτές τις δύο όψεις του πολιτισμού, που είναι συμπληρωματικές κι όχι αντίθετες. Στο βιβλίο του «Τι είναι η ζωή» κάνει τους φυσικούς να προσέξουν τι είναι βιολογία, καθώς και τους βιολόγους να προσέξουν τους φυσικούς, σε ένα πνεύμα συνεργασίας και ενότητας. Η φράση του «Το χρωμόσωμα αποτελεί ένα κωδικοποιημένο μήνυμα» γίνεται θεμελιώδης για τη γέννηση της μοριακής βιολογίας.
Ο Schrodinger πίστευε στην ολιστική θεώρηση των πραγμάτων κάτω από το πνεύμα της Φιλοσοφίας. Έτσι έδωσε ένα μήνυμα προς το σημερινό κόσμο που τείνει να διαιρείται συνεχώς, δείχνοντάς του μια νέα κατεύθυνση και πορεία μέσα από το δρόμο της φιλοσοφίας.
Βιβλιογραφία
- Η Φύση και οι Έλληνες - Erwin Scrodinger Εκδόσεις : Π.Τραυλός.
- Τι είναι η Ζωή - Erwin Scrodinger Εκδόσεις : Π.Τραυλός
- www. Erwin Schrodinger Biography
Η γάτα του Σρέντιγκερ
Ο Σρεντιγκερ για να εξηγήσει θέματα της κβαντομηχανικής πρότεινε , ένα πείραμα όπου μια γάτα θα πρέπει να μπει σε ένα κουτί που περιέχει ένα φιαλίδιο ενός δηλητηριώδους αερίου.(Σημειώνεται ότι το πείραμα είναι νοητικό, φαντάζομαι...). Ένα σφυρί θα πρέπει να είναι έτοιμο να συνθλίψει το φιαλίδιο μόνο αν ενεργοποιηθεί από τη διάσπαση ενός ατόμου (ραδιενεργού), το οποίο διασπάται σε τυχαίο χρόνο και με πιθανότητα 50% ανά ώρα.
Αν κανείς δεν κοιτάει μέσα στο κουτί, λέει ο Σρέντιγκερ και η κβαντική θεωρία, το άτομο θα είναι σε υπέρθεση, διασπασμένο και ακέραιο. Και εδώ , και εκεί αφού δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι συμβαίνει ανά μια ώρα. Αν μεταφέρουμε αυτήν την αρχή και στη γάτα, τότε και αυτή θα βρίσκεται σε δύο καταστάσεις, δηλαδή θα είναι ταυτόχρονα και ζωντανή και νεκρή, πριν εμείς την παρατηρήσουμε.
Το παράδοξο αυτό οφείλεται στο ότι στην καθημερινότητά μας ξέρουμε πώς ανά ώρα η γάτα θα είναι ή ζωντανή ή νεκρή. Είτε ζει , είτε όχι. Ένα άσπρο ή μαύρο που η ατομική φυσική δεν δέχεται.
Ο Σρέντιγκερ ήθελε να δείξει ότι η κβαντική θεωρία είναι ακόμη ελλειπής.
Όπως και να έχει όμως το ερώτημα παραμένει. Πώς γίνεται η γάτα να είναι ζωντανή και νεκρή την ίδια στιγμή; Εμείς τι πρέπει να πιστέψουμε;
Αναδημοσίευση από: http://thanasiskopadis.blogspot.com/
